13 Şubat 2012 Pazartesi

İÇİNE BAKMAK eskiden şarkıların sonunda şarkıcının sesi müzikle birlikte azalarak yok olur ve şarkı öylece biterdi artık onlar bile sert birden bire bitiyor ben neden bir şeylerin yavaşlamasını yavaş olmasını istiyorum ki neden ayak uydurmuyorum bu da benim acizliğim mi? Yok acizliğim değil eski kafalılığım belki yeniyi kabul edemeyişim ama ne yapıyım elimden gelmiyor yeni dediğiniz şeyler benim çok canımı yakıyor üzgünüm fark ettim ki ben mutluyum azalarak biten şarkılarla benim ruhum bunu kabul ediyor bu gün sert hızlı bitişleriniz hayatlarınız hareketleriniz sözleriniz sizinle kalsın sert sessizlikleriniz de ben bugün bunla mutlu olduğumu hissettim uzun zaman sonra aslında mutlu olmak için saçma sapan yerlerde dolaşıyoruz gerek yok biraz kendine içine baksa insan korkmasa diyorum ama ben de biliyorum insan en çok içinden korkuyor içinden atamadıklarından içinde kalanlardan içine oturanlardan onlara bakıp daha mutsuz olmak da olası ama ya asıl mutluluk ordaysa değmez mi bence değer ben şimdi kendi içime bakıyorum ve şu sıralar sadece sevdiklerimi oraya kabul ediyorum kuru kalabalık yoruyor çünkü beni de içimi de

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder