Olmamış şeyleri olmuş gibi düşünüp, olmuş gibi davranıyorsanız; korkmayın delirmiyorsunuz. Aksine aklınız hiç olmadığı kadar başınızda. Sadece olmayan, olamayan, olduramadığınız şeyler sizi delirme sınırına getiriyor. Ama o kadar kontrollüsünüz(!) ki deliremiyorsunuz bile. Evet delirmek bile elinizden gelmiyor. Üzgünüz yeteneksizlikte sınır tanımıyorsunuz. Belki de başka yerlerdeki sınırlılığınızı, bu noktadaki sınırsızlığınızla tolere ediyorsunuz.
 Dediğimiz gibi delirmenin sınırından döndündünüz, o yüzden mutsuzsunuz. Emin olun delirseniz şu an sizden mutlusunun olduğuna inanmanız için tüm dünyanın bir araya gelip önünüzde ağlaması gerekebilirdi ama o bile sizi ikna etmezdi.